
سلام ما به رسول خدا، نشانه ادب و احترام و حق گزارى ماست. سلام به معناى سلامتى، خیر، بركت وامنیّت است و یكى از نام هاى خداوند در قرآن است: «السّلامُ المُؤمنُ»(118)
بهترین سلام، آن است كه همراه با رحمت و بركت از سوى خدا باشد. و در نماز، سلام ما به پیامبر چنین است:
«اَلسَّلامُ عَلَیْكَ اَیُّهَا النَّبِىُّ وَ رَحْمَةُ اللّهِ وَ بَرَكاتُهُ»
سلام ما به پیامبر به پاس رنج و زحماتى است كه بر خود هموار كرد، پاسدارى از رسالتى است كه به انجام رساند، و گرامى داشتن پیوندى است كه میان خدا و ما برقرار كرد.
«السّلام علینا و على عباد اللّه الصّالحین السّلام علیكم و رحمة اللّه و بركاته»
سلام بر ما و بر بندگان شایسته خدا. سلام بر همه شما خوبان عالم، فرشتگان جهان بالا و مؤمنان راستین.
سلام، تحیّت بهشتیان است.(119) خدا نیز به آنان سلام مى دهد: «سَلَمٌ قَوْلاً مِّن رَّبٍّ رَّحِیمٍ»(120)
و فرشتگان نیز به رستگاران در قیامت سلام مى دهند:
«سَلَمٌ عَلَیْكُم بِمَا صَبَرْتُمْ»(121)
با این سلام كه نمازگزار به مؤمنان و بندگان صالح مى دهد، خود را در جمع شایستگان مى بیند و احساس تنهایى نمى كند و به دریاى پاكى و لیاقت وارستگان متصّل مى شود.
با سلام، نماز پایان مى پذیرد. و وقت رسمى این دیدار معنوى تمام مى شود.
ولى ... آیا باید با فراغت از نماز، فوراً برخاست و رفت؟
118) حشر، آیه 22.
119) ابراهیم، آیه 23.
120) یس، آیه 58.
121) رعد، آیه 24.